عمری ست ناز دیدهٔ تر می کشیم ما

از اشک ، انتظارگهر می کشیم ما

تسخیرحسن درخور حیرت نگاهی است

صید عجب به دام نظرمی کشیم ما

دامن کشان ز ناز به هر سوگذرکنی

چون سایه زیرپای توسرمی کشیم ما

از خلق اگرکناره گرفتیم مفت ماست

کشتی زچارموج خطرمی کشیم ما

پروازما سری نکشید ازشکست بال

امروزناله هم ته پر می کشیم ما

ای چرخ پاس آه دل خسته لازم است

این رشته را ز پای گوهر می کشیم ما

عمری ست درادبکدهٔ وضع خامشی

از ناله انتقام اثر می کشیم ما

شمع خموش انجمن داغ حیرتیم

خمیازهٔ خمار نظر می کشیم ما

داغ سپهر مرهم کافور می برد

زین آه کزجگر چوسحرمی کشیم ما

همچون نفس بنای جهان برتردداست

درمنزلیم ورنج سفرمی کشیم ما

فرصت کفیل این همه شوخی نمی شود

آیینه ای به روی شرر می کشیم ما

بیدل به جرم آنکه چو آیینه ساده ایم

خاکسترست آنچه به بر می کشیم ما